Twierdza Zaknafeina

gazil

temat który zwykle dzieli uczestników dyskusji, waszym zdaniem używanie kostek jest całkowicie zbędne, powinno być ograniczone a może nie powinno się nic dziać bez kostek?

wasze opinie i argumentacjie

Zaknafein

Cóż, z tematów Warhammera jestem laikiem, ale kwestia używania kości dotyczy wszystkich systemów.
Granie bez kości jest bez sensu. Wtedy nie ma adrenaliny, wszystko jest w rękach MG, który może dowolnie kształtować fabułę. Nie da się też wtedy w jakikolwiek sposób zmienić przebiegu akcji, bo kości (a raczej ich brak) są po stronie Mistrza Gry.
Używanie kości w grach fabularnych wiąże się z pewnym elementem zaskoczenia i ryzyka. Nigdy nie wiadomo, co wypadnie, więc można często dokonać niemożliwego albo ponieść klęskę w najbardziej banalnej akcji (jak w życiu). Kości ograniczają też samowolę MG i dają większą swobodę działania graczom, którzy przestają być całkowicie uzależnieni od woli prowadzącego i mogą uwierzyć, że ich akcje nie są pozbawione sensu. W telling story (grze bez kości) gracze często są zniechęceni i znudzeni, bo z góry nie wierzą w powodzenie jakiejś akcji, nie mają też ochoty brać udziału w walce, która jest całkowicie skupiona w rękach MG. Odbiera to przygodzie cały dynamizm. Rozwój postaci bez kości też jest całkowicie pozbawiony sensu, a trzeba pamiętać, że mimo licznych przeciwników statystyk i "dopieszczania" postaci poprzez awanse na kolejne poziomy jest to właśnie jeden z najważniejszych aspektów RPG i o to w grze między innymi chodzi.

gazil

całkowicie bez kości to może nie, ale nie można też przesadzać uzależnianiem gry od nich, bo wtedy stanie się strasznie monotonna.
A co do story tellingów, błąd, story telling może dużo bardziej zapaść w pamięć gracza i dostarczyć mu takich emocji że gdy się skończy sesja bedzie żałował że to już koniec, ale story telling jest już wyższą szkołą jazdy i ułożyć go w taki sposób aby bez żucania kośćmi utrzymać graczy w klimacie i adrenalinie wymaga już trochę doświadczenia. Dlatego można grać też całkowicie bez kostek.

Zaknafein

Nie do końca się zgadzam. Story telling to co innego zupełnie i także może być arcydziełem, ale jest zwyczajnie niesprawiedliwe, bo MG ma wszystko z góry ukartowane. Do tego walka w story telling jest do dupy. Nie zaprzeczysz.

gazil

tak, zgadzam się, dlatego w story tellingach nie powinno być walki, i nie jest niesprawiedliwe, bo jeśli (jak już mówiłem) MG utrzyma Cie w akcji i napięciu bo będziesz długo i miło wspominał

Zaknafein

Wiesz, wtedy to jest bardziej bajanie (konkursy opowiadania i bajarzy są btw. bardzo często organizowane np. przy LARP-ach), niż story telling...
Ja jestem za grą z kośćmi. Inaczej gra szybko się nudzi, bo jest zanadto uzależniona od MG. Story telling to impreza raz na długi czas.

Nojumi

Huh moze mieliscie po prostu zlych MG w telling story Smile

ja mialem szczescie miec takich, przy ktorych wszelkie sesje z kostkami sie chowaly. Po pierwsze dzieki klimatowi, po drugie nie pojawily sie tam zadne zarzuty, ktore pojawily sie tutaj. A i walka umiejetnie poprowadzona w telling story jest duzo lepsza, jak i duzo dynamiczniejsza. Poza tym wole jezeli wymaga sie ode mnie wykazania pewnymi umiejetnosciami niz rzutu kostka. Rzucanie kostka jest wygodne, bo sprawia ze kazdy gracz jest rowny. Ja siebie zaliczam do tych rowniejszych, wiec dla mnie to strata i uposledzenie postaci.

gazil

widzisz, 2 osoba już CI mówi że story telling nie jest nudny, może faktycznie nie miałeś szczęścia do MG, a co do walczenia bez kostek hmm nigdy nie próbowałem, możesz opisać to zdarzenie??

Nojumi